Logopeda dla dzieci Łódź

Coraz więcej dzieci ma problem z wadami wymowy. Wizyta u logopedy może pomóc zahamować problem z zaburzeniami mowy na wczesnym etapie życia. Logopeda dla dzieci powinien charakteryzować się niezwykłą kreatywnością. To nie lada wyzwanie, aby zaangażować małych pacjentów i skłonić ich do ćwiczeń nad wymową. Pomocne są zabawy i gry logopedyczne.

Zadzwoń lub napisz

Czym charakteryzuje się logopeda dziecięcy?

Każdy logopeda, który decyduje się w swoim zawodzie na pracę z dziećmi, powinien zdobyć odpowiednie kwalifikacje, uprawniające go do prowadzenia terapii z dziećmi. Dobrze widziane jest ukończenie kierunków pedagogicznych, takich jak „Opieka i terapia pedagogiczna” czy „Edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna”. Kierunki te poszerzają horyzonty i uczą umiejętności współpracy z drugim człowiekiem. Niezwykle istotna jest także praktyka, odbyta w kilku zróżnicowanych względem siebie placówkach (szkoły specjalne, szpitale, przedszkola).

Praktyka pod okiem logopedy z wieloletnim doświadczeniem pozwala studentowi na odpowiednie usystematyzowanie i wykorzystanie wiedzy zdobytej na zajęciach. Logopeda powinien cały czas podnosić swoje kwalifikacje. Na rynku dostępnych jest wiele ofert szkoleń, warsztatów oraz konferencji, które umożliwią logopedzie pogłębianie wiedzy, a co za tym idzie, wniesienie świeżego spojrzenia w terapię.

Nawet najbardziej wykształcony logopeda nie będzie miał wśród swoich pacjentów dzieci, jeśli nie stworzy ze swoim podopiecznym odpowiedniej relacji. Właściwe podejście do małego pacjenta oraz nawiązanie dobrego kontaktu, często decyduje o dalszym przebiegu terapii. Pomiędzy dzieckiem, a logopedą powinna nawiązać się tak zwana nić sympatii. Dzięki niej dziecko chętniej będzie przychodzić na zajęcia logopedyczne, a co za tym idzie terapia logopedyczna przebiegać będzie w przyjemnej atmosferze.

Logopeda na co dzień pracujący z dziećmi powinien cechować się kreatywnością. Mali pacjenci bywają bardzo wymagający. Szybko się nudzą, szukając innego wokół siebie innego zajęcia. Często brakuje im motywacji do dalszej pracy albo zwyczajnie nie mają ochoty ćwiczyć. Dlatego właśnie pomoce wykorzystywane na zajęciach powinny być dla dziecka atrakcyjne. Logopedzi bardzo często przygotowują pomoce samodzielnie. Dzięki temu są one bardziej doceniane przez dzieci, ponieważ nie mają takich w swoich domach. Logopeda dla dzieci powinien cechować się elastycznością w działaniu, ponieważ często zdarza się, że spotkanie nie przebiega tak, jak je zaplanowano.

Jaka wygląda terapia logopedyczna dla dzieci?

Terapia dziecka powinna być dostosowana do jego indywidualnych potrzeb i możliwości pacjenta

Logopeda powinien prowadzić terapię w przemyślany sposób, dostosowując ćwiczenia do wieku podopiecznego i jego możliwości. Bardzo istotny jest dobry kontakt logopedy z rodzicami pacjenta. Odpowiednia relacja logopeda-rodzic jest kluczem do sukcesu. Rodzice powinni być przygotowani na to, że zalecenia do pracy w domu należy sumiennie wykonywać. Systematyczna praca w domu utrwali osiągnięte efekty w gabinecie. Z kolei zadaniem logopedy jest zmotywować rodzica do pracy poza gabinetem oraz podsuwać pomysły na to, jakie ćwiczenia może wykonywać w domu.

Logopeda rozpoczynając terapię nie jest w stanie przewidzieć jak długo będzie spotykał się z pacjentem i jego rodzicami. Może jednak określić, ile razy w tygodniu chciałby widzieć dziecko na terapii. Minimum logopedyczne to jedna wizyta w tygodniu oraz systematyczna praca rodzica z dzieckiem w domu. Logopeda dziecięcy może też założyć podopiecznemu „Zeszyt logopedyczny”, w którym wklejać będzie prace domowe.

Jakie są cele i zadania terapii dla dzieci?

Rodzic wspiera dziecko i aktywnie uczestniczy w terapii

Korygowanie wad wymowy – do najpopularniejszej wady wymowy u dzieci zaliczane jest seplenienie, czyli nieprawidłowa realizacja głosek z jednego lub więcej szeregów. W logopedii wyróżnia się trzy szeregi: syczący – s, z, c, dz, ciszący – ś, ź, ć, dź, szumiący – sz, rz, cz, dż. Wyróżnia się też inne wady wymowy takie jak rotacyzm, betacyzm, lambdacyzm, gammacyzm, kappacyzm, rynolalia.

Dziecko może nieprawidłowo realizować trudną głoskę, bądź nie realizować jej wcale. Jeśli rodzic zauważy u swojej pociechy opóźniony rozwój mowy tzn. dziecko nie gaworzy, nie mówi ba-ba, ma-ma, nie wypowiada prostych wyrazów, pomimo ukończenia 2 roku życia wciąż wykazuje problemy komunikacyjne – należy zgłosić się do logopedy. Pierwszą próbę nauki czytania można podjąć wcześniej niż nam się wydaję. Systematyczne powtarzanie, rozpoznawanie oraz nazywanie samogłosek, jest istotne w rozwoju nauki mowy, a co za tym idzie nauki czytania. Od utrwalonych samogłosek przechodzi się do sylab, a następnie wyrazów i zdań.